गजल (छ नानुको भरोषा)

नानु मगर

किचनास–८, स्याङ्जा

हालः कुवेत

अरे!यो मूर्ख को नै जिन्दगानी बन्छ।
उहीँ आफन्त मान्छे बेइमानी बन्छ।

दुख्यो छाती मध्ये रातैमा झ-झल्कोले।
त्यहीँ पिरमा रोएरै आँसु पानी बन्छ।

बिचैमा छोडिदा एक्लै बिताए जीवन।
सँधै झै रात भर साथी सिरानी बन्छ।

म सोच्दै बस्छु खै मान्छे कसोरी भो।
अचम्मै लाग्छ त्यै बाबू र नानी बन्छ।

हुदा सानो सबैको हुन्छ अाँहा प्यारो।
र बचपन हुर्किई उम्दा जवानी बन्छ।

छ सुन्ने हो भने जीवन कथा पीडाको।
सधै मेरो नयाँ यौटा कहानी बन्छ।

अँध्यारो रात बित्ला घाम लाग्ला फेरि।
छ नानुको भरोषा बस् बिहानी बन्छ-।