फुलहरु र म

शुक्रबार फूलहरु भेला भएर

सडकबाट मस्किन्दै परै बसे , परै बसे

हो! त्यही मुन्ताजा पार्कको चउरमा

     

परै बसे चउरमा

र यता , उता खास , खुस

सायद ! मरै पो कुरा गर्यो कि

सडकबाट यसो चउर तिर हेरेको त

मस्किन्दै , मस्किन्दै कस्तो मुस्कान छाडेकी

फुलहरु त

हो ! त्यही मुन्ताजा पार्कको चउरमा

कसैलाइ हेरे झै , कसैलाइ बोलाए झै

कहिले इसारा गर्दै , कहिले फोन गर्दै

केही हराए झै केही गुमाए झै

यति धेरै फुलहरु माझ

अलि पर म पनि छ

एक्लो पागल झै

हो ! त्यही मुन्ताजा पार्कको चउरमा

म पागल पनि हैन

लाटो नबोल्ने पनि हैन

मलाई घरी , घरी गिज्याइ रहन्छ

ती चमेलीका फुलहरुले

ती गुलाबका फुलहरुले

ती ग्ल्याडिसका फुलहरुले

ती अर्किट्का फुलहरुले

अनि

ती क्याक्टसहरुले

कस्तो गिज्याएको

हैन म त अचम्म परे

हो ! त्यही मुन्ताजा पार्कको चउरमा

  

धुम मचाले... धुम मचाले .... धुम......

मोबाइलको रिङ.......... बज्छ

फोन रिसिभ

हैन किन एक्लै बसेको

एता आए हुन्न ?

एउटा फुलको आवाज ...

छोड्दे अर्को फुलको आवाज ...

बोला न बोला अर्को फुलको आवाज ...

हामिलाइ चिन्नु भएन ?

हामी क्या त ............

हो ! त्यही मुन्ताजा पार्कको चउरमा

     

अर्को शुक्रबार ............

ट्याक्सी होटलबाट मैले तल मुल सडक तिर

एक हुल फुलहरु चउर तिर गै रहेको देखे

कति धेरै फुलहरु

कति सुन्दर सपनाहरु

अनि ............

म पनि त्यहाँबाट निस्केर

त्यही फुल माझ हराए

चमेलिका फुल

गुलाबका फुल

ग्ल्याडिसका फुल

अर्किटका फुल

अरु के , के फुलहरुको सुगन्ध ...

आइरहे ... आइरहे .... आइरहेका थिए .....

म त्यसमा हराउदै सुन्दर सपनाहरु

देखिरहे ... देखिरहे .... देखिरहेका थिए .....

हो ! त्यही मुन्ताजा पार्कको चउरमा

प्रबीण थुलुङ राई

धरान ।